درباره خواص پلی استایرن چه می دانید
خواص پلی استایرن به شکل های مختلفی نمود پیدا می کند. پیش از پرداختن به این خواص باید بگوییم که پلی استایرن با استفاده از روش پلیمریزاسیون استایرن مونومر که از مشتقات نفتی خام ساخته می شود. این متریال از لحاظ ساختار شیمیایی فقط از هیدروژن و اتم های کربن تشکیل شده است. با توجه به این ویژگی ها در دسته ی هیدروکربن ها قرار می گیرد.
با توجه به ساختار شیمیایی پلی استایرن اتم های کربن به وسیله ی پیوند کووالانسی به همدیگر اتصال پیدا می کنند. استایرن ها به عنوان یک مونومر معطر یا آروماتیک شناخته می شود که به شکل تجاری از نفت گرفته می شود.
خواص پلی استایرن از لحاظ فیزیکی
چگالی پلی استایرن ها به گونه ای است که این امکان را دارد که از ۱۰ تا ۵۰ کیلومتر مکعب متغیر می باشد. پلی استایرن های آمورف یا دارای ساختار بی نظم که از ظاهر درخشان و کریستالی برخوردار هستند این نوع محصول را اغلب با نام پلی استایرن کریستالی می شناسند.
خواص پلی استایرن ها از لحاظ فیزیکی از پیوندهای واندروالس سست بین زنجیره های پلیمر به وجود می آید.
این پیوندها با افزایش دما به مراتب ضعیف تر می شوند و باعث لغزش زنجیره ها بر روی یکدیگر می شوند. همین علت باعث می شود که پلی استایرن ها در مجاورت با حرارت بیشتر انتقال کریستالی یا شیشه ای از حالتی نرم و الاستیک برخوردار شوند.
خواص پلی استایرن از لحاظ مکانیکی
خواص مکانیکی پلی استایرن شامل قابلیت هایی نظیر پایداری کششی، فشاری و استحکام ضربه ای و مدول های آن است. پلیمرهای پلی استایرن با اشکال کریستالی از استحکام پایینی در برابر ضربه برخوردار است. پلی استایرن ها زمانی که در معرض نور مستقیم آفتاب قرار بگیرند به دلیل اکسیداسیون نوری تخریب می گردند و علت این امر نیز تحت تاثیر قرار گرفتن خواص مکانیکی آن ها است.
خواص حرارتی پلی استایرن
خواص پلی استایرن از لحاظ حرارتی به مواردی اطلاق می شود که در هنگام قرار گرفتن ماده در معرض حرارت از خود بروز می دهد. این قبیل خواص شامل رسانایی گرمایی، دمای اعوجاج گرمایی و دمای انتقال شیشه ای می شود. پلی استایرن را به عنوان یک متریال ترمو پلاستیک محکم معرفی می کنند که با افزایش حرارت بدون اینکه تغییر شیمیایی در آن حاصل شود ذوب می گردد.
این ماده در دمای معمولی صورت کریستالی یا جامد است. اما زمانی که بیشتر از دمای انتقال شیشه ای حرارت می بیند به صورت مایع تبدیل شده و جاری می شود. در این موقعیت می شود از آن برای اکستروژن و قالب گیری بهره گرفت. این متریال بعد از سرد شدن به شکل جامد تبدیل می شود.
خواص شیمیایی پلی استایرن
خواص پلی استایرن از نظر شیمیایی به صورت خنثی و بی اثر است و با اکثر مواد واکنشی نشان نمی دهد. با توجه به این مشاهده می شود که این متریال در برابر برخی از حلال ها از خود واکنش نشان می دهد. این حلال ها معمولا حاوی استن هستند. مانند چسب های ساینو آکریلات و اکثر اسپری های رنگ آئروسل که باعث حل شدن پلی استایرن ها می شوند.
یکی از علل اساسی ثبات پلی استایرن ها این است که اتصالات دوگانه ی کربن –کربن به یک پیوند واحد تبدیل می گردد که این حالت واکنش پذیری پایین تری دارد. اکثر خواص منحصر به فرد و بی نظیر پلی استایرن به دلیل خواص کربن می باشد.
پلی استایرن از قابلیت اشتعال زایی بالایی برخوردار است که در هنگام سوختن شعله های آن به رنگ نارنجی و زرد در می آیند. فرایند سوختن در این متریال مانند همه هیدروکربن های آروماتیک به تولید دوده به همراه ذرات کربن منجر می شود. در هنگام انجام اکسیداسیون کامل مشاهده می شود که بخار آب به همراه دی اکسید کربن تولید می شود. یکی از مهم ترین خواص پلی استایرن که در بیشتر پلاستیک ها وجود ندارد قابلیت بازیافت آن است.
موارد استفاده از پلی استایرن
از سال ۱۹۳۰ تا کنون که این متریال به وسیله ی آی جی فاربن کشف شده است تاکنون دستحوش تغییرات زیادی شده است. این پلیمر در نیای امروز پس از پلی اتیلن به عنوان پرکاربردترین پلیمر جهان شناخته می شوند. یکی از علل اصلی مصرف بالای پلی استایرن ها این است که از خواص ترموپلاستیسیتی یا گرمانرمی برخوردار است.
از مهم ترین ویژگی های پلی استایرن می توانیم به قابلیت قالب پذیری آن اشاره کرد که امکان تولید محصولات متنوع را به وجود می آورد. شفافیت بالای این متریال موجب می شود که در ترکیب آن از رنگ های گوناگون استفاده کنند. رنگهای مورد نظر را در زمانی به آن اضافه می کنند که پلی استایرن در حالت مایع باشد.
یکی از اصلی ترین کاربردهای پلی استایرن استفاده از آن برای ساخت فوم پلی استایرن است که برای بسته بندی کردن محصولات مختلف پیش از فرایند حمل و نقل استفاده می کنند. در سال های اخیر استفاده از پلی استایرن در ساخت تجهیزات دارویی و پزشکی مشاهده می کنیم.